|
چهار شنبه 30 اسفند 1391برچسب:, :: 20:19 :: نويسنده : Helia
وقتی که دلم از زندگی پره مثه درختیه که تشنه میبره از این دنیا که مثله زدونه اینو بدون همیشه اینجوری نمیمونه کفیتو بپوش و لباس تن کن
می خوام ببرمت جایی که ماجراست چند دور
بزنی ببینی چند چنده شهر
تو بعد بشی من یه نمه پرکنده تر
من، همون که خوش بود یه وقتی
سرحال و سنگ سفت بود می فهمی
همه چی پیچید رو همین حساب
روزاشم مثله همه حتی روز تحویل سال
همیشه متنا بلند بوده مشتی
رفیق هر نوعش، با هر نوعی گشتیم
و دیدیم که تش با زخمی تنهاییم
ولی، خو خوش گذشت یه وقتایی
غصه که ماله قصه هاست
ما خوشیم همه جوره رو زمین با چشم باز
و همین دلیلی شد تیمار و بیدل
که ساده ترش می شه یه گرگ بارون دیده
فکر به چیزی که باختی ببری
اون مغزتو میگاد مثل سگ پشیمونی
تو گفته بودی که راه سختو میتونی
اما بعد دیدی تویی و کمی مایه تو جیب
به جایی نمیرسی با این قدمای کوچیک
این زندگی گفت دو چیزو یاد پس بگیر
امید بده به جاش بیلاخ پس بگیر
یاد میگیری که ناشتا نرینی
جاهایی میری که یه موقع آشنا نبینی
نه حسشو داری نه حال فک زدن
تو خودت پیج میشی دیگه آره مثلا
حرفات همیشه بوی غم میده
تو آینه هم تصویر دیگه گندیده
هنو بالا سرت گرماشو داری
راستی دل خوشیاشو سیری چند میده
وقتی که دلم از زندگی پره مثه درختیه که تشنه میبره از این دنیا که مثله زدونه اینو بدون همیشه اینجوری نمیمونه
مثل من
مثل ببر
مثل جغد تو پرسه‌های شهر
مثل سنگ تو لحظه‌های سخت تو عرصه های تنگ
نعرتو بذار تو بارون و
بشکن رد شو حتی قانونو
دل نبند که تش تلخیه
میشی مثل من نفس تخلیه
با دستات ، همیشه خسته رو تنت
رو زخماتم نمک وابسته بودنه
ترجیح میدی جای اینکه نقشه بچینی
واسه بعد زندگیتو توی لحظه ببینی
میشه شب میشه روز میشه فردا
تو می‌خواستی نهرو کنی دریا
هه شدی شبیه مردمت
ببین تو رویا همیشه حقیقت گمه وقتی که دلم از زندگی پره مثه درختیه که تشنه میبره از این دنیا که مثله زدونه اینو بدون همیشه اینجوری نمیمونه
نظرات شما عزیزان: 
 |
|||||||||||
